هما گویا / سی و یک نما – هنوز در شوک مرگ استاد پرویز پورحسینی بودم که سریالی با عنوان "بیگانه‌ای با من است" روی آنتن شبکه دو سیما رفت. سریالی که لازم نبود تا تیتراژ را مرور کنم که بفهمم امضای "احمد امینی" را دارد. نوع نگاهش را در انتخاب سوژه و کارگردانی از سال‌های دور می‌شناختم. به پانزده سال پیش رجوع کردم. به سریال "اولین شب آرامش" که به بهانه‌ی آن یک گفتگوی مفصل در روزنامه‌ی شرق داشتم که تیتر یک شد و بسیار پر خواننده. گفتگویی با عوامل این سریال.
هما گویا / سی و یک نما - چهار سال پیش بود و جشن انجمن منتقدین. همان جشنی که کلیپی از پیشکسوتان سینمای ایران پخش و چند بار به بازی های عزت الله انتظامی اشاره شده بود و نامی و تصویری از جمشید مشایخی نبود و ایشان با آن ظاهر تکیده و نحیف که بیماری اش را فریاد میزد به روی صحنه رفت و اعتراض کرد به اینکه چرا باید به پیشکسوتان بازیگری چنین توهین شود و چرا کلا باید به یک بازیگر لقب " آقای بازیگر" داد.
هما گویا / سی و یک نما– در فیلم های اقتباسی، معمولا کدها، بیشتر از طریق دیالوگ و کلمات به مخاطب داده می شود تا از طریق تصویر و این خصوصیت ارجحیت کلام بر قاب در این گونه فیلم هاست. در"تو باید می رفتی" هم کلید معما در لا به لای گفتگوها نهفته است. درست مثل گفتگوی پدر با دختر خردسالش است که در طول سفراز او می پرسد که آیا پس از مرگ، همه به بهشت می رویم؟ و پدر که در مدرسه ی کاتولیک ها درس خوانده، پاسخ قانع کننده ای برای این سوال ندارد.
هما گویا / سی و یک نما - وقتی تلویزیون را برای دیدن این بازی فوتبال روشن کردم، شوکه شدم. فکر می کردم خدای نکرده اتفاق جانی برای یکی از بازیکن ها یا کادر فنی تیم پرسپولیس افتاده، اما با شتیدن صدای عیسی آل کثیر و ارتباط زنده ی تلفنی او با برنامه، گرچه بسیار متاسف شدم اما نفس راحتی کشیدم.
هما گویا / سی و یک نما – مدت هاست که بازیگر با ارزشی به نام "هدیه تهرانی" تبدیل به تیپی شده که به هیچ عنوان نمی خواهد، چه روبه روی دوربین و چه در تصاویررئال از آنچه در سال های اخیر دیده ایم و می بینیم، فاصله بگیرد. حالا چه در حال کمک های انسان دوستانه و به دور از نمایشش، چه در فیلمی چون "روزهای نارنجی" و چه حتی در سریالی تحت عنوان "هم گناه". در حقیقت مدت هاست که به نظر می رسد که این محیط و شخصیت پردازی ها هستند که باید خود را با این "تیپ" هماهنگ کنند تا هدیه تهرانی به عنوان بازیگری که قرار است کارآکتر متفاوتی را از خود ارائه دهد. به بیان بهتر، انگار که نقش با نگاه به کارآکتر او نوشته می شده و یا کارگردان از روی همین تیپ الگو بر می دارد. اما از حق هم نباید گذشت که این تیپ انقدر روی او نشسته و باورپذیر و محکم است که کم کم به آن عادت کرده ایم و از آن لذت می بریم.
هما گویا / سی و یک نما – "محمد کارت" در اولین ساخته ی سینمایی اش بیشترین "آوانتاژ" را به تماشاچی سینما می دهد. تماشاچی که این روزها از دیدن فیلم های سر درگم و بی مفهوم خسته است. کارت حتی بازی را به وقت اضافه هم نمی کشاند. دقیقه ی نود هم گل نمیزند. بازی هم مساوی تمام نمی شود، هر چند برنده ای نداشته و گل به خودی هم زده باشد.
هما گویا/ سی و یک نما - یکی از ویژگی های کارآکتر سازی" اصغرفرهادی" در فیلم هایش این است که در آثار او قرارنیست شخصیت خاصی از بقیه ی شخصیت های قصه چندان پررنگ تر باشد و بیشتر دیده شوند.قهرمانان قصه های او تک بعدی نیستند و یکه تاز هم نخواهند بود. هر کسی قهرمان قصه ی خودش است.
هما گویا / سی و یک نما- نوید محمدزاده در دنیای هنر و رسانه حکم "سئو" را دارد. اصحاب رسانه می دانند که سئو SEO همان ترفندی است که برای بهتر دیده شدن در فضای مجازی به کار می رود. در مورد محمدزاده فرق نمی کند که خبر چه باشد، از لخت شدن در استخر تا درخشیدن در فیلم سرخپوست با گریمی متفاوت.از لباس های نامتعارف تا فریاد "سمیه نرو".
هما گویا / سی و یک نما - فیلم خروج مسلما جزو بهترین فیلم های حاتمی کیا نیست اما مسلما بدترین فیلم از حاتمی کیا هم یک سر و گردن از خیلی فیلم هایی که ساخته می شود، بالاتر است.
خروج با سکانسی ایده آل شروع شده و بشارت یک فیلم خوب را می دهد که با دیدن" فرامرز قریبیان" در نقش" رحمت" به وجد می آییم . یک سکانس خوب و یک گریم فوق العاده و این بار در ظاهری "کلینت ایستوود "ی و در وسترنی که وسترن اسپاگتی نیست.
هما گویا / سی و یک نما - دلهره از همان تیتراژ آغارین شروع می شود.جذر و مد و امواج خروشان آب هایی که به سختی در تاریکی شب به صخره برخورد می کند و صدای آن جایگرین موسیقی متن فیلم شده است و چراغ ویلایی در بالای صخره که توجه ما را جلب میکند .
