سی و یک نما - سریال جان سخت در حالی پس از نوزده قسمت به پایان رسید که مخاطب از آن راضی بود و با بهترین پایان‌بندی به اتمام رسید.
سی و یک نما - این روزها یکی از سریال‌های درحال پخش از شبکه نمایش خانگی، "سریال تاسیان" ساخته‌ی تینا پاکروان است که نسبت به آن نقدهای بسیاری می‌شنویم که اگر گاهی این نقدها سختگیرانه می‌شود به این دلیل است که مخاطبان "سریال خاتون" از همین کارگردان انتظار زیادی از "تاسیان" داشتند و از طرفی دیگر تبلیغات بیش از حد برای راغب کردن مخاطب به دیدن آن، دقیقا تاثیرِ معکوس داشته است .
سی و یک نما - هومن سیدی در جایگاهِ یک نویسنده و کارگردان توانمند است و خوش‌فکر با ذهنی آشفته، درگیر و دغدغه‌مند. فیلم ها و سریال‌هایی که می‌سازد دیدنی است و در عین‌حال آزاردهنده و شاید "وحشی" از همه بیشتر.
سی و یک نما - شب گذشته قسمتِ پایانی سریالِ پرمخاطب پایتخت۷ پخش شد اما نه آنهایی که مشتاقانه در برج میلاد به تماشا نشستند راضی بودند و نه آنهایی که با گیرنده‌هایشان آن را دنبال می‌کردند.
سی و یک نما - تماشای پانتولیک برای مخاطبان نه چندان مشتاقِ برنامه‌های تلویزیون، در وهله اول حضور محمدرضا گلزار به عنوان اجراکننده بود، چه آنها که دوآتشه طرفدار او هستند و بیشتر نسل جوان را شامل می‌شوند، چه آنها که کنجکاو بودند اجرای او را در این مسابقه ببینند که قبلا هم در برنامه‌های دیگر نمره‌ی قبولی گرفته بود و چه آنهایی که دنبال آن بودند تا سوژه‌ای برای تخریب او یا درحقیقت، تخریب تلویزیون پیدا کنند.
اما...
سی و یک نما - وقتی برنامه "اکنون" به میزبانی سروش صحت و میهمانی تینا پاکروان را دیدم، با خودم گفتم که چرا این قسمت از برنامه، بیشتر از آنکه یک برنامه‌ی گفتگومحور باشد، رپورتاژی برای خانم پاکروان و سریالی است که قرار است به زودی از شبکه نمایش خانگی پخش شود و البته من هم کنجکاوانه منتظر تماشا و دنبال کردن آن بودم.
سی و یک نما - یکی از ایرادهایی که در طول جشنواره فجر اخیر به فیلم "زیبا صدایم کن" ساخته‌ی رسول صدرعاملی گرفته شد این بود که چرا تصویر شهر تهران تا این اندازه زیبا و تمیز است و پایان فیلم، خوشایند. فیلمی که کارگردان جسورش با "دختری با کفش‌های کتانی" و "من ترانه پانزده سال دارم" خیلی از تابو‌ها را شکسته بود و حالا هم حس می‌کرد زمانه، زمانِ دم به دم استفراغ زشتی‌های انکارناپذیر روی چهره‌ی جامعه نیست. جامعه‌ای که در بدترین شرایط اقتصادی نیاز دارد که گاهی با حالِ خوش در قصه‌ای تلخ نفس بکشد و در میان اشک‌ها به رابطه‌ی احساسی یک پدر و دخترِ از نفس‌افتاده کمی لبخند بزند.
سی و یک نما - چه اشکالی دارد اگر بلند بلند فکر کنیم و ایکاش‌هامان را بگوییم، آن هم زمانی که هنوز از بعد از اعلام اسامی نامزدهای چهل و سومین جشنواره فیلم فجر داریم در اتوبان با گوزن‌ها سلفی می‌گیریم.
سی و یک نما - در تمام این سالها چه دوران اوج برنامه‌ی هفت و چه دورانی که کیفیت این برنامه‌ی سینمایی در تلویزیون پایین آمده بود و چه حالا، همیشه بیننده‌ی این برنامه‌ی تخصصی سینمایی بوده‌ام و بخصوص در روزهای جشنواره فجر که با اشتیاقی بیشتر آن را دنبال می‌کنم، گاهی برای محک زدنِ نگاه خودم.
سی و یک نما - تماشای فیلم موسی کلیم‌الله حس و حال غریبی دارد. هم می‌شود در نهایت از تماشای یک فیلم خوب لذت بُرد و هم اینکه انگار به یک ضیافت اعیانی دعوت شدی که در آن معذبی اما این سینما، همچنان سینمای حاتمی‌کیاست. حاتمی‌کیایی که با سه فیلم "از کرخه تا راین" ، "آژانس شیشه‌ای"،" بوی پیراهن یوسف"، شما را نمی‌دانم اما من که زندگی کردم، و""بادیگارد"، "ارتفاع پست" و "به رنگ ارغوان" را دوست دارم.
