این صنعت تا به اکنون شاهد تحولات چشمگیری در سیر تکاملی خود بوده است و فرانسوی ها در طول این مدت تعهدی خاص برای فیلمسازی و فیلمبرداری نداده اند و با سیر تکمیلی سینما جنبش های فیلمسازی بسیاری را در طول قرن پشت سر گذاشته اند. از جمله موفق ترین این تلاش های تاثیرگذار را می توان در جنبش موج نوی فرانسه به تماشا نشست. بدون شک فرانسه دوستان و سینه فیل ها بسیاری از آثار کلاسیک مشهور سینما مانند «از نفس افتاده» ژان لوک گدار و «آتالانت» ژان ویگو را دیده اند. این فهرست با هدف تحسین آثار نادیده که با گذشت زمان به رغم ویژگی های خاص خودشان به حاشیه رانده شده اند، تهیه شده است و سعی شده است این گوهرهای نادیده را معرفی کند.

دختران جوان روشفور (The Young Girls of Rochefort) ۱۹۶۷

فیلمی در ژانر موزیکال به کارگردانی ژاک دمی و با بازی کاترین دنو و فرانسواز دورلیاک. “دلفین” و “سولان” دو خواهر هستند که در روشفور زندگی می کنند.”دلفین” مربی رقص بوده و “سولان” پیانو آموزش می دهد.”مکسین” یک شاعر و نقاش است. او خدمت نظامی خود را انجام می دهد.”سایمون” مالک یک فروشگاه موسیقی بوده و یک ماه پیش پاریس را ترک می کند تا به جائی که ده سال پیش عاشق شده بازکردد. آنها در جستجوی عشق و یکدیگر هستند.

رقص کن کن فرانسوی (French Cancan‎) ۱۹۵۴

فیلمی در ژانر موزیکال به کارگردانی ژان رنوآر و با بازی "ژان گابن است. این کمدی داستان احیا یکی از رقصهای مشهور پاریسی را همراه با داستان یک تهیه کننده تئاتر که یک زن رختشوی را تبدیل به ستاره می کند را به تصویر می کشد.

شاهكار رنوار متأخر فيلمى است در ستايش از سرزندگى حرفه‏ى نمايش در تقابل با آشفتگى‏ها و ناكامى‏هاى دست و پاگير زندگى. غوغايى در رنگ و تحرك و رقص، و بازسازى درخشانى از دوره‏ى رونق كافه - تماشاخانه‏ى مولن‏روژ به سبك نقاشى‏هاى تولوز لوترك و پدر رنوار ، اگوست. پايان فيلم با رقص كن كن ميان تماشاگران هلهله‏ گر، نفس‏گير و به يادماندنى است.

کلاه (Le Doulos) ۱۹۶۲

فیلم جنایی به نویسندگی و کارگردانی ژان-پیر ملویل با اقتباسی از رمانی به همین نام اثر پیر لسو است. این اثر در زمان اکران با عنوان The Finger Man در کشورهای انگلیسی زبان منتشر شد، اما در همه نسخه‌های ویدیویی و دی‌وی‌دی از عنوان فرانسوی استفاده شده‌است.

موریس ( رژیانى ) که تازه از زندان آزاد شده، مقدمات سرقتى را فراهم می ‏آورد. ابتدا انتقام جفاى دوستى قدیمى را می‏گیرد و سپس از » سیلیین « ( بلموندو )، دوستى جدید، تقاضاى کمک می‏کند.

پوست لطیف (The Soft Skin) ۱۹۶۴

فیلمی درام رمانتیک به کارگردانی فرانسوا تروفو محصول مشترک سینمای فرانسه و پرتغال که در سال ۱۹۶۴ اکران شد. از بازیگران آن می‌توان به فرانسواز دورلیاک، ژان دسایی، موریس گارل، و سابین اودپان اشاره کرد.

پوست لطیف در جشنواره فیلم کن ۱۹۶۴ به نمایش در آمد و نامزد نخل طلا شد اما در فروش توفیق چندانی به دست نیاورد. پیر لاچنی مدرس و ناشری شناخته شده نزدیک به ده سال است که با فرانسا ازدواج کرده و پدر سابینه است.او با نیکول یک مهماندار هواپیما آشنا می شود.آنها وارد رابطه ای مخفیانه می شوند که پیر آنرا مخفی می کند اما نمی تواند از نیکول دوری کند.

زن زن است (A Woman Is A Woman) ۱۹۶۱

فیلمی به کارگردانی ژان-لوک گدار، که در ژانر موزیکال قرار دارد و به سبک فیلم‌های نئورئالیستی ساخته شده، ادای دین فیلم‌ساز به موزیکال‌های آمریکایی‌ست. زن زن است سومین فیلم بلند گدار است. پس از موفقیت غیرمنتظره اولین فیلم گدار (از نفس افتاده) و توقیف دومین فیلم او (سرباز کوچک) به دلیل موضع فیلم در قبال جنگ الجزایر، گدار این فیلم را با تهیه‌کننده‌های فرانسوی و ایتالیایی، با بودجه فراوان، به طریقه سینما اسکوپ و رنگی ساخت.

داستان فیلم درباره دختری به نام آنژلا (آنا کارینا) است که رقاص برهنه است. او می‌خواهد بچه‌دار شود اما دوست‌پسرش، امیل (ژان-کلود بریالی)، علاقه‌ای به بچه دار شدن ندارد. آنژلا مصمم است و اگر امیل حاضر نباشد او را باردار کند سراغ مرد دیگری خواهد رفت. آلفرد (ژان‌پل بلموندو) که بهترین دوست امیل است گزینه مناسبی‌ست.

ژان دو فلورت (Jean de Florette‎) ۱۹۸۶

فیلمی در ژانر درام به کارگردانی کلود بری که در سال ۱۹۸۶ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به ایو مونتان، ژرار دوپاردیو و دنیل اوتوی اشاره کرد.

در روستایی فرانسوی مرد سالخورده به همراه تنها فامیلش به زمین همسایه خود چشم طمع دارند. آنها برای پرورش گیاه در مزرعه خود به آب نیاز دارند اما وقتی می شنوند وارث زمین قصد دارد به آنجا بیاید نگران می شوند. آنها منبع آب را مسدود می کنند.

این فیلم اقتباسی از رمانی به نویسندگی پانیول، وقایع نگار برجسته زندگی محلی در پرووانس چه به صورت فیلم و چه رمان. با بازی‌های خارق‌العاده مونتان، اوتوی و فراتر از همه ژرار دوپاردیو در اوجی در اوجی پُرتب و تاب. خود رمان زان دو فلورت الهام گرفته از فیلم مانون چشمه‌هاست که پانیول در سال 1952 ساخت. در زمان پانیول این دست مایه القاگر خاطرات دنیائی از دست رفته بود ولی نزد بری در دهه 1980، نه تنها گذر از اقتصاد روستائی به جامعه به شدت صنعتی شهری را نشان می‌دهد بلکه در تداوم بهترین سنت‌های پست مدرنیسم تکرار یک اسطوره پُرمایه سینما و ادبیات می‌شود (که دلیل موفقیت بزرگ فیلم در فرانسه هم بود). فیلم تصویری پُرشور از جامعه‌ای روبه فناست، باغ عدن زمینی که به دست بشر ویران می‌شود. ملودرامی شگفت‌انگیز که وجدان ملی فرانسوی را جلب می‌کند و فرانسه را آن‌چنان تصویر می‌کند که فرانسویان می‌خواهند به تصویر درآورند. در همین سال با فیلم مانون چشمه‌ها (بری) دنبال می‌شود.

مردی که خواب است (The Man Who Sleeps) ۱۹۷۴

فیلمی درام به کارگردانی برنارد کیسان، یک نریشنِ هفتاد دقیقه ای به همراهِ تصاویرِ بی صدای مردی که مثل خواب زده ها، در پاریس می چرخد و ظاهراً هیچ هدفی در زندگی ندارد. او شروع می کند به اطرافِ خود، جورِ دیگری نگاه کردن. فیلم داستان دانشجویی جوان و بیگانه شدن او در حالیکه در خیابانهای پاریس سرگردان است را روایت می کند. تفکرات درونی او به شکل خاطرات بازگو می شوند.

اشاره کوتاه (La Pointe Courte) ۱۹۵۵

فیلمی درام به کارگردانی انیس واردا که در سال ۱۹۵۵ منتشر شد. از بازیگران آن می‌توان به فیلیپ نوآره، و ست، فرانسه اشاره کرد.

فیلم از دو قسمت مختلف ساخته شده است.قسمت اول در مورد زندگی در یک دهکده ماهیگری که با ورود زوجی از پاریس دچار تغییر می شود. واردا در یک مصاحبه در سال 1962 بیان کرده گه فیلمش دارای دو مضمون مهم است. یکی تجدید نظر یک زوج در روابطشان و دومی درباره دهکده ای که سعی می کند مشکل زنده ماندن را حل کند. واردا می گوید فیلمش الهام گرفته از نخل های وحشی ویلیام فاکنر است.

زازی در مترو (Zazie dans le Métro) ۱۹۶۰

فیلمی به کارگردانی لوئی مال با فیلمنامه‌نویسی ژان پل راپنو و مال، برمبنای رمانی نوشته ریمون کنو که در این فیلم کاترین دومونگو، فیلیپ نوآره، ویتوریو کاپریولی، ایوون کلش، اوبر دشامن، آنتوان روبلو، آنی فراتلینی و کارلا مارلیه نقش آفرینی کرده اند.

در غیاب مادرش در آخر هفته‌ای، یک دختر دوازده ساله روستایی تصمیم می‌گیرد تا در زمان اعتصاب متروها در «پاریس»، زیر نظر عموی نچندان حواس جمع خود، به گشت‌و‌گذار در شهر بپردازد. آیا یک دختر کوچک می‌تواند در مرکز شهر بی‌نظمی و هرج‌و‌مرج بوجود آورد؟

هیچ خلاصه داستانی گویای حال و هوای تخیلی، کمیک و اعجاب‌آور این فیلم مال نخواهد بود. این‌جا، نگاهی کودکانه و منحصر به فرد به زندگی عرضه می‌شود؛ برمبنای رمان شیرین کنو بی‌آنکه بتوان در جذاب‌تر شدن فیلم نسبت به رمان تردید کرد. راپنو (فیلم‌ساز نامدار سال‌های بعد) در نگارش فیلم‌نامه با مال همکاری می‌کند. بازیگران اغلب در کار خود موفق هستند. در فیلم اشاره‌های متعددی به فیلم‌های قدیمی تاریخ سینما وجود دارد.

دختری زیبا مثل من (A Gorgeous Girl Like Me) ۱۹۷۲

فیلمی به کارگردانی فرانسوا تروفو با بازی برنادت لافون بر اساس رمانی از هنری فارل ۱۹۶۷ ؛ که در سال ۱۹۷۲ منتشر شد.

استانیسلاس پریواین جامعه شناس جوانی است که بر روی تزی درباره زنان تبهکار کار می کند. او در زندان با کامیل دیدار می کند تا با او مصاحبه کند. او متهم به قتل معشوق و همسرش است. کامیل داستان زندگی و رابطه عاشقانه خود را تعریف می کند.