نمایش موارد بر اساس برچسب: ناصر تقوایی

سی و یک نما - پیش از دهه‌ی پنجاه خورشیدی، تلویزیون بیشتر یک کالای لوکس و مدرن محسوب میشد که قشر خاصی از جامعه از آن بهره‌مند میشدند ، ضمن اینکه خانواده‌های مذهبی بخصوص در شهرستان‌ها تماشای تلویزیون را حرام می‌دانستند که البته در دهه‌ی پنجاه نیز این نگرش در شهرهای مذهبی و جوامع سنتی همچنان ادامه داشت و در دهه چهل، تنها سریالی که مطرح شد، سریال "خانه قمر خانم" مربوط به اواخر  این دهه‌ی خورشیدی است. اما پس از آن سریال‌سازی برای تلویزیون رونق گرفت.

در ادامه مطرح‌ترین سریال‌های پیش از انقلاب را مرور می‌کنیم:

منتشرشده در تلویزیون

سی و یک نما - در طول چهل و دو دوره از جشنواره فجر فیلم‌های بسیاری از نگاه داوران دور ماندند که بعضی از این فیلم‌ها از ماندگارترین آثار سینمای ایران هستند که در گیشه نیز موفق بودند و بعضی همچنان مهجورند.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - انجمن منتقدان و‌ نویسندگان سینمایی ایران در پیامی به مناسبت روز ملی سینما به بیان برخی آسیب‌هایی که در سال‌های اخیر به سینمای ملی وارد شده است، پرداخت.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - با یک مثال شروع می کنم؛ سریال "پوست شیر" برادران محمودی با استقبال بسیار رو به رو و دنبال می‌شد. یک سریال خوش ساخت، خوش ریتم با بازی‌های خوب. تا به قسمت‌های پایانی رسید. حالا اینکه پایان قصه همین بود یا خیر را می‌شود حدس زد، اما به هر حال این سریال، بی‌توجه به کلیدهایی که قصه به ما می‌داد و شخصیت‌های محوری که باید در پایان سریال امضایی داشتند اما رها شدند، به پایان رسید و موجب شد تا به شکل غیرمنتظره ای کل سریال در مدت زمان کوتاهی از حافظه مخاطبش فاصله بگیرد. این اتفاق در مورد خیلی از فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی دیگر هم افتاده و یقینا می‌افتد.

اما در یک پایان‌بندی درست؛ مثلا "شاید وقتی دیگر" بهرام بیضایی حتی عنوان فیلم هم با پایان آن همخوانی دارد. (البته که بهتر بود "دائی جان ناپلئون" ناصر تقوایی را مثال می‌زدم که چون اقتباس بود به نظرم آمد، مثال به‌جایی نیست).

در سال‌های اخیر، بعضی از سناریوهای ایرانی با راه فراری به نام "پایان باز" آشنا شده‌اند و از آن وام گرفتند بدون آنکه بدانند، یک پایان باز درست و حساب شده، مفهوم خاص خودش را دارد و گاه انتخاب آن سخت تر از یک پایان کامل است.

برای مثال ما در "جدایی نادر از سیمین" نباید بدانیم که "ترمه"، سیمین را انتخاب می‌کند یا نادر را. این پایان باز، شاهکار است تا ما بارها و بارها قصه را با خود مرور کنیم و در کنار ترمه تصمیم بگیریم با پدرش بماند یا با مادرش. پایان باز؛ ناتمامی قصه نیست، بستری است برای تفکر و گاه تخیل.

از طرفی پایان‌بندی‌های بی‌چارچوب مثل به هم زدن یک بازی است که کُل آن را مخدوش می‌کند. چه پایان خوش باشد و چه تلخ.

این معضل بزرگ سناریو در بیشتر فیلم و سریال‌های ایرانی موجب شد تا چند پایان‌بندی خوب که یک سایت خارجی (Filmatic) کنار هم گذاشته و نظر دنبال‌کنندگان را در مورد بهترین پایان‌بندی جویا شده را مرور کنیم.

منتشرشده در سینمای جهان

سی و یک نما – روزنامه همشهری خبر داده که ناصر تقوایی فیلمساز بزرگ کشورمان بیماری وخیم دارد و تحت مراقبت پرستار است. ولی همسر این کارگردان، مرضیه وفامهر آن را شایعه دانسته و اعلام کرده است که حال جناب آقای تقوایی خوب است.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - حسین پاکدل فیلم سینمایی «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی را برای نابینایان توضیح‌دار کرد.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - قسمت دوم مجموعه مستند «اقتباس در سینما» به کارگردانی مجتبی سعادت با بررسی فیلم «ناخدا خورشید» در پلتفرم هاشور اکران می‌شود.

منتشرشده در تلویزیون

سی و یک نما - 10 فیلم از گنجینه‌های تاریخ سینمای ایران در بخش «قاب‌های ماندگار» چهلمین جشواره فیلم فجر به نمایش درخواهد آمد.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - ایرج پزشکزاد در سن نود و چهارسالگی درگذشت و همه ی ما سر تعظیم فرود اوردیم برای اینکه موجب شد تا رمانی بخوانیم و سریالی ببینیم که هرگز از یادمان نمی رود و هر بار دوباره و دوباره چنان با اشتیاق این سریال را می بینیم که انگار بار اول است.

منتشرشده در سینمای ایران

سی و یک نما - ایرج پزشک‌زاد، نویسنده سرشناس ایرانی و خالق رمان «دایی‌جان ناپلئون» در ۹۴ سالگی در لس‌آنجلس آمریکا از دنیا رفت.

منتشرشده در گوناگون
صفحه1 از3