هما گویا (سی و یک نما ) – در تمام زندگی به این باور بودم که هیچ اتفاقی تصادفی نیست.همیشه « نشانه ها» مرا برای نوشتن یا ننوشتن کمک کردند و حتی در زندگی شخصی ام هیچ اتفاقی تصادفی نبوده و نیست. در دورانی که به عنوان یک روزنامه نگار بیشترین وقتم را صرف مصاحبه می کردم و آنهایی که مرا می شناختند(تعداد کسانی که مرا می شناختند خیلی هم نبود) می دانستند اگر بگویند: "این رو ننویس یا ضبط نکن"، محال است به هیچ بهایی اعتماد آنها را بفروشم و بارها با اشک های بازیگرانی رو به رو شدم که حتی به دلیل تن ندادن به خواسته های یک کارگردان یا تهیه کننده، سکانس های حضورشان در فیلم حذف شده بود.
هما گویا (سی و یک نما)- اوج این پیشنهادها در دهه 80 و بیشتر دامنگیر بازیگران زن تلویزیونی بود. البته قبل و بعد از این دوران هم بوده و همچنان هم هست. اتفاقی که در دوران پیش از انقلاب شاید عادی می نمود اما پس از انقلاب و در رسانه ملی جمهوری اسلامی چیزی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت. البته نه اینکه ندانیم حرکت این بازیگر ناآشنا بهانه ای برای جلب توجه بوده اما ای کاش مسئولان و مدیران پاسخگو باشند که امنیت شغلی و شرافتی زنان بازیگربه عهده کیست؟ چرا نباید به این مهم که یقینا خط قرمزی مهمتر از چند تار موست رسیدگی شود.
