یکی از جدی ترین پیشنهادهای من حضور بچه های سندروم داون به عنوان مهمان بود که او استقبال کرد .

به یاد دارم  به رامبد گفتم : "وقتی کمپانی والت دیسنی می خواهد انیمیشنی با شخصیت های سندروم داون بسازد،چرا خندوانه  یک برنامه شاد و متفاوت با حضور آنها نداشته باشد!!؟؟"

قدم بعدی پیشنهاد حضور خانم دکتر "آزاده عباس زاده" که در عین جوانی سالهاست اوقاتش  را با این بچه ها تقسیم کرده است. دیدن ویدئوئی  از ایشان و پروژه "دیوار 47"در این ارتباط مرا چندین برابر مصر کرد تا پیگیر باشم . وقتی که در آن ویدئو دیدم، یک بچه ی سندروم داون با 47 کروموزوم تصویری از یک اتاق با یک لامپ روشن کشیده و در توصیفش می گوید : " اینجا خانه ی خداست. خانه ی خدا اتاقی است با یک چراغ روشن که هرگز خاموش نمی شود.

کلی حواشی وماجرا داشت این احساساتی شدن من. تا صبح با تلفن حرف زدن و مسیج دادن و دلشوره و پیغام و پسغام و کپی ویدئو ئی که توئیت بود و فیلتر شده بود ...و ... و..

از همه مهمتر استرس اینکه اگر برنامه خوب از آب در نیاید چه تاثیری روی مخاطب و به خصوص خود این بچه ها خواهد داشت.

این اتفاق امشب افتاد....من کاملا سورپرایز شدم چرا که حتی از ضبط آن هم بی خبر بودم.

بی نظیر بود و همه چیز عالی .رامبد جوان یکی از بهترین کارگردانی ها و اجراهایش را امشب تجربه کرد. انگار کار یک کار دلی شده بود که.حضور جناب خان و هوشنگ خان نصیر پور نازنین هم چاشنی این برنامه شد.

و بچه های سندروم دان که...

یقینا ستارگان این محفل بودند و چقدر شادی شان حس خوبی به ما می داد.برای ما تئاتر اجرا کردند و تصنیف های قدیمی خواندند، نقاشی کشیدند و به ما گفتند که "هستند".

و من خدا را شاکرم و افتخار می کنم به صحنه ای که سهمی در چیدمانش داشتم.منی که گاه رامبد عزیز "ناظم مدرسه" صدایم می کند.

پیشنهاد می کنم اگر فرصت نکردید تا این برنامه را ببینید تکرار آن را در ساعات 3 بامداد ، 7 صبح، 11 صبح و 5 بعد از ظهر از دست ندهید.