سی و یک نما - دیروز آتیلا پسیانی شصت و شش ساله شد. بازیگری که هرگز میانه‌ی خوبی با رسانه‌ها نداشته و ندارد اما اهالی رسانه در کنار مردم همیشه او را دوست داشته و دوست دارند و خواهند داشت.
او را با نقش کودکانه در "محله برو بیا" و "محله بهداشت" شناختیم؛ گرچه مدت‌ها بود که روی صحنه می‌رفت. او از کودکی با صحنه و قاب بیگانه نبود و به واسطه‌ی مادرش بانو "جمیله شیخی" هنر بازی و بازیگری را می‌شناخت یا بهتر بگوئیم؛ لمس می‌کرد.
یقینا یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های او در فیلم "پل چوبی" مهدی کرم‌پور است که اگر از قلم انداختیم به این خاطر است که هیچ تصویری از نقش و بازی دوست داشتنی او نیافتیم.
آتیلا پسیانی در فیلم‌ها، گاه قاتل است و گاه مقتول. گاه روانشناس است و گاه روانی. گاه متعصب است و گاه روشنفکر. گاه مجری قانون است و گاه متهم. گاه اشکمان را در می‌آورد و گاه ما را می‌خنداند. او بازیگر نقش‌های متفاوت است که این روزها برای سلامتی او دعا می‌کنیم تا دوباره برایمان خاطره بسازد. اگر اشک خبرنگارها و عکاسان را هم درآورد، باکی نیست. سالم باشد، ما همکاران جوان‌مان را دلداری می‌دهیم.
ضمنا او بازیگردان و انتخاب کننده‌ی بازیگرهای مناسب نیز هست؛ نمونه‌اش "آژانس شیشه‌ای".
در ادامه ده نقش از آتیلا پسیانی را که بیشتر به خاطر داریم، در قالب تصویر می‌بینیم:
ضمن اینکه این تصاویر صرفا مربوط به حضور وی در سینما می‌شود وهنرنمایی او در عرصه تئاتر و سریال‌های تلویزیونی مبحثی جداگانه دارد و بازی وی در "زیر تیغ"، "راه بی‌پایان" و... برای مخاطبِ تلویزیونی که در آن سال‌ها نفس می‌کشید ماندنی است.
سی و یک نما - شورای صدور پروانه ساخت سینمایی در جلسه اخیر با سه فیلم‌نامه موافقت کرد.
سحر نحوی*- آتش بس 2 تکرار ایدئولوژی فمینیستی تهمینه میلانی است و این‌بار حتی با موضوعی تکراری. داستان آتش بس 2 در واقع به نحوی ادامه آتش بس 1 است تنها با بازیگرانی متفاوت، اما دیالوگ‌ها، طراحی صحنه، موضوع و محتوا و حتی جزییات کارگردانی، مشابه سری اول این فیلم است. شاید بتوان گفت تنها چند توصیه روان‌شناختی جدید نسبت به فیلم سابق اضافه شده است. چالش‌های زندگی زناشویی همان‌هاست که بود و راه‌حل‌ها و نحوه مدیریت بحث توسط مشاور نیز همان. تنها فضا و زمان است که تغییر کرده و به چند سال بعد؛ و به جای مطب مشاوره، به فرودگاه پرتاب شده است.
