"پدر مادر خواهر برادر" همانطور که از عنوانش مشخص است یک داستان در مورد خانواده است و سه قصهی مستقل را روایت میکند، اولی درباره یک خواهر و برادر است که به ملاقات پدرشان میروند؛ دومی دربارهی ملاقات دو خواهر با مادرشان است و سومین داستان درباره یک خواهر و برادر است که والدین خود را از دست دادهاند و حالا خاطرات قدیمی را دوره میکنند.
فیلم با سکوت، زوایای دید مشترک، انتظارها، حسرتها و نگاهی به روزمرگیها و واکاوی خاطرات ساخته شده. این روزمرگی به فیلم حسی واقعی، ملموس و انسانی میدهد و امکان همذاتپنداری را برای مخاطب فراهم میکند و با اینکه مضامین مانند جدایی و دوری، تنهایی، دلتنگی و رازهای خانوادگی مطرحاند، فیلم از برخورد احساسی اغراقشده و غمانگیزی سنگین اجتناب میکند. این تعادل بین تلخی و لطافت باعث میشود که «Father Mother Sister Brother» بیشتر شبیه به یک مدیتیشن آرام بر روابط انسانی باشد تا درام دیوانهکننده و این سوالِ مهم که «چه میراثی از والدین به ما میرسد؟» و «چقدر واقعاً آنها را میشناختیم یا میشناسیم؟»
ابهامی درباره هویت، ارتباط و خاطره، که داستان فیلم را از مرزهای جغرافیایی عبور میدهد و حس مشترکی با مخاطب ایجاد میکند.
البته اگر به دنبال ریتم تند و تعلیقهای پیاپی و روایت دراماتیک هستید، ممکن است این فیلم برایتان تا اندازهای کند و کسل کننده باشد و از طرفی سه داستان جداگانه با حس و حالی مشابه میتواند موجب شود بعد از یک قسمت، قسمتهای بعدی به نظر شبیه بیایند و آن تنوعی که انتظار میرود خیلی محسوس نباشد و کسانی که طرفدارِ سینمای سرگرمکننده، دراماتیک یا پرتعلیق هستند شاید «Father Mother Sister Brother» به نظرشان کمبضاعت بیاید، چون فیلم بیشتر حال و هوا میسازد تا داستان محکم.
نگاه شاعرانه و انسان و یک تمرین آرام در مشاهدهٔ روابط انسانی است.جارموش با کنار گذاشتن ماجراهای پرتنش، با سکوت، مکث و رفتارهای کوچک روزمره به روابط خانوادگی عمق میدهد. بازیهای کمادعا ولی مؤثر، سه فضا با هویت مستقل، و ریتمی که اجازه میدهد زندگی واقعی روی پرده نفس بکشد. ایراد اصلی برایشان کُندی بیش از حد روایت است.
«روایتهایی بیصدا به خانوادههایی که حرفهای ناگفته دارند» هر اپیزود مثل یک عکس قدیمی است که فقط بخشی از حقیقت را نشان میدهد و همین «ناگفته»ها فیلم را جذاب میکند اما گاهی بیش از حد به مینیمالیسم وابسته میشود و اجازه نمیدهد تنشهای عاطفی فوران کنند.
جیم جارموش فیلمی ساخته که عمداً «اوج» ندارد و بهنظر میرسد فیلم پدر، مادر، خواهر، برادر فیلمی است که بیشتر از هر چیز، دربارهی شکافهای پنهانی بین والدین و فرزندان صحبت میکند؛ شکافهایی که نه از دعوا، بلکه از سکوت و گذشت زمان ساخته میشود و راز قدرت فیلم در این است
پدر مادر خواهر برادر (اFather Mother Sister Brother) فیلم آمریکایی محصول 2025 و برندهی شیر طلای ونیز به نویسندگی و کارگردانی جیم جارموش است. در این فیلم کیت بلانشت، ویکی کریپس، آدام درایور، ماییم بیالیک، تام ویتس، شارلوت رمپلینگ و ایندیا مور ایفای نقش کردند.
